top of page

O gimnastyce - καλοκαγαθια (kalokagatia)

Zaktualizowano: 11 lis 2020

Historia gimnastyki sięga czasów starożytności. W Atenach i Sparcie sprawność fizyczna odgrywała kluczową rolę podczas bitew i wojen w których i ateńczycy i spartanie dość często brali czynny udział. Wychowaniem młodych spartan zajmowało się Państwo i sprowadzało się do przygotowania wojskowego. Dzieci pozostawały pod opieką rodziców do 7 roku życia. Następnie chłopcy byli poddawani jednolitemu systemowi wychowawczemu, który obejmował trzy okresy. 1. - od 8 do 12 roku życia - wypełniały zabawy i gry ruchowe na wolnej przestrzeni i lżejsze prace fizyczne. 2. - od 13 do 16 roku życia - dyscypliny, ćwiczeń wojskowych i sprawności sportowej. I okres 3. - od 17 do21/22 roku życia był okresem przygotowania do służby wojskowej (efebii). W tym okresie młody spartanin musiał doskonale opanować obok musztry wojskowej marsze, biegi, zapasy, rzut oszczepem i dyskiem. Ćwiczenia gimnastyczne były podstawą do zbudowania mocnego silnego żołnierza.

W Atenach natomiast wytworzył się system który dbał o wszechstronny rozwój młodych ateńczyków. Ideałem wszechstronności rozwoju Ateńczycy określali mianem "kalokagatia" ( od greckich słów - (καλος) kalós (καγαθοσ) kagathós) ‘piękny i dobry') Pojęcie piękna oznaczało sprawność fizyczną wysportowanie, harmonię budowy ciała.

Dobry był ten, czyje postępowanie było zgodne z przyjętymi zasadami, kto odznaczał się wysoką kulturą moralną, umysłową i artystyczną.

Podobnie jak w Sparcie dzieci w Atenach pozostawały w domu do 7 roku życia. Od 8 do 14 roku życia pobierały nauki u prywatnych nauczycieli zwanych gramatystami. Uczyli się czytania, pisania rachunków i tp. Od 14 roku zaczynało się wychowanie w palestrze( boisko sportowe). Młodzi Ateńczycy w palestrach odbywali ćwiczenia gimnastyczne pod nadzorem "pajadotribes "(nauczyciel ćwiczeń fizycznych). A po ukończeniu 15 lat w " gimnazionach" Sprawność fizyczna odgrywała ważną rolę nie tylko podczas bitew ale również na igrzyskach olimpijskich które od roku 776 p.n.e. organizowane były co 4 lata. Zostały zakazane przez rzymskiego cesarza Teodozjusza I w roku 393 n.e.



Bibliografia


R. Gostkowski: Sport w starożytności. Warszawa 1959.

H. A. Harris: Sport in Greece and Rome. New York 1972.

K. Kumaniecki: Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu. Wyd. 5 Warszawa 1972.

22 wyświetlenia0 komentarzy

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Comments


bottom of page